-
1 διά-δηλος
διά-δηλος, femin. διαδήλη Arist. H. A. 9, 7, sehr deutlich, einleuchtend; Thuc. 4, 68 Plat. Rep. V, 474 b u. Folgde; ὥςτε διάδηλος εἶναι εὐτακτῶν Xen. Mem. 4, 4, 1.
1 διά-δηλος
διά-δηλος, femin. διαδήλη Arist. H. A. 9, 7, sehr deutlich, einleuchtend; Thuc. 4, 68 Plat. Rep. V, 474 b u. Folgde; ὥςτε διάδηλος εἶναι εὐτακτῶν Xen. Mem. 4, 4, 1.